Duch Bożego Narodzenia przeniknął nasze domy, rodziny, wspólnoty. Połączyła nas wiara i radość z narodzin Zbawiciela.
Kolejny raz dany nam rok łaski w naszym życiu. Z Bożym błogosławieństwem w duchu nadziei chcemy zaczynać Nowy 2021 Rok.
Aby żyć w duchu wewnętrznego pokoju zapraszajmy Chrystusa do swoich serc. Przyjmujmy Jego błogosławieństwo, bo „Pan rozpromieni oblicze swe nad Tobą, obdarzy swą łaską. Zwróci ku Tobie swoje oblicze i obdarzy pokojem.
Każdemu z Was; samotnym, chorym, tym, którym w życiu jest trudno udźwignąć ciężar codziennych zadań życzę ducha nadziei, pokoju, wiary i miłości.

Droga Siostro, Drogi Bracie obdarzajmy się wzajemnie Bożymi łaskami i bądźmy dla siebie darem – błogosławieństwem. Pamiętajmy – Pan oczekuje nas w sakramentach, aby nas umocnić.

Błogosławię na każdy Dzień 2021 Roku

ks Przemysław Pokorski

Zapraszamy wszystkich członków i przyjaciół wspólnoty na adwentowe rekolekcje pod tytułem: „Zwiastunki adwentu”, które odbędą się w dniach 8-12 listopada br. (poniedziałek-sobota). Codziennie o 7:00 będzie zamieszczony na naszej stronie oraz na portalu Youtube krótki filmik z rozważaniami rekolekcyjnymi. Zapraszamy

W pierwszą sobotę, 3 października br. odbyło się spotkanie wspólnoty osób chorych
i niepełnosprawnych przy Wspólnocie Sióstr Uczennic Krzyża, w Szczecinie na Stołczynie.
Było nas ok. 25 osób. Tym razem, w większości łączyliśmy się na odległość, duchowo,
… a podczas niektórych punktów programu przez telefon. Wspólnotę tego dnia tworzyli:
ks. Janusz Szczepaniak i ks. Łukasz Krasula, bracia z seminarium, uczestnicy, którzy pokonali drogę bliższą bądź dalszą ☺, wolontariusze i siostry. Z radością powitaliśmy wśród nas
s. Katarzynę, która po dwóch latach wróciła z misji w Kazachstanie.

Rozpoczęliśmy o godz. 10-tej modlitwą z brewiarza. W tej Liturgii Godzin, wraz z Jezusem, oddaliśmy Bogu Ojcu nas samych, tych którzy tym razem zostali w domach oraz wszystkich doświadczających krzyża obecnego czasu. Po czym ks. Janusz zapoznał nas z niezwykle ciekawą historią objawień Matki Bożej w Guadalupe.

Po konferencji przeszliśmy do kaplicy, gdzie adorowaliśmy Najświętszy Sakrament i wspólnie odmawialiśmy różaniec, w tym czasie była też okazja przystąpienia do spowiedzi świętej.
Po przerwie uczestniczyliśmy w Eucharystii. Ostatnią częścią było spotkanie przy stole…
Nasi wieloletni wolontariusze Kasia i Dominik z radością przekazali zaproszenie na swój ślub!!! Na ostatni tydzień narzeczeństwa, ich, jak i Martę ze wspólnoty, ogarnęliśmy szczególną modlitwą.
Po ciepłym posiłku, przy herbatce, był czas na zdjęcia, opowieści i pytania do s. Katarzyny
o życie katolików w Chromtau w Kazachstanie. Wspomnieliśmy też Ojca Świętego Franciszka, który w Asyżu tego dnia właśnie, podpisywał nową Encyklikę o braterstwie.

Tradycyjnie zakończyliśmy Koronką do Bożego Miłosierdzia. A pożegnaniom towarzyszyła nadzieja na kolejne spotkania… ☺! 

Zaplanowane terminy spotkań i rekolekcji:

14 listopada br.- pod znakiem zapytania, następnie: 19 grudnia br., 16 stycznia 2021 r., 20 marca 2021 r., 10 kwietnia 2021 r., maj: Pielgrzymka do sanktuarium Dzieci Fatimskich, 5 czerwca 2021 r.,

Luty 2021: rekolekcje w Głogowie,

Czerwiec 2021: wyjazd wolontariuszy,

Lipiec 2021: rekolekcje letnie.

Plany z ufnością oddajemy Bogu … bezpośrednio przed danym spotkaniem będzie podawana o nim informacja ☺.

 „Dwa słowa” na podstawie konferencji:

Maryja niespodziewanie, dnia 9 grudnia 1531 r. objawiła się Juan Diego, który był jednym z pierwszych ochrzczonych Indian i wypowiedziała do niego słowa: „Kocham cię, mój drogi synku. Jestem Maryją, Niepokalaną Dziewicą, Matką prawdziwego Boga, który daje życie i je zachowuje. On jest Stwórcą wszystkiego, Panem nieba i ziemi. On jest wszechobecny. Chcę, aby w tym miejscu wybudowano świątynię, gdyż chcę tutaj okazywać miłość i współczucie twemu ludowi i wszystkim ludziom, którzy szczerze proszą mnie o pomoc. Tutaj będę ocierać im łzy, uspokajać i pocieszać. Biegnij teraz do biskupa i powiedz mu, co tu widziałeś i słyszałeś”. 

Cała historia i jej kontekst jest poruszający… 

Objawienia Matki Bożej w Guadalupe w 1531 r., były zwrotnym momentem ewangelizacji Ameryki i dały początek masowym nawróceniom Indian. W ciągu zaledwie 6 lat, dokonała się chrystianizacja całego Meksyku. Znamienne, że kiedy w Europie, z powodu Reformacji Kościół katolicki opuszcza 5 milionów ludzi, na innym kontynencie, w tym samym czasie, Matka Boża przyczynia się do tego, że chrzest i inne sakramenty, przyjmuje dobrowolnie około 9 milionów ludzi! 

Św. Jan Paweł II kanonizował Juan Diego w 2002 roku.

27 czerwca wielką radość i wielkie święto przeżywała nasza Archidiecezja Szczecińsko-Kamieńska z okazji święceń kapłańskich 8 diakonów. Chrystusowym kapłaństwem został obdarzony dk Robert Bałuka, który od 2014 służy pomocą dla Apostolatu Chorych.

W Domu Pielgrzyma na osiedlu słonecznym, w którym Apostolat ma wakacyjne rekolekcje 11 lipca neoprezbiter sprawował Najświętszą Ofiarę. Na tę Eucharystię przybyła mała grupa osób z grona Apostolatu ze względu na panującą pandemię. Kazanie wygłosił Ks. Przemysław Pokorski (referent duszpasterstwa chorych). Na wstępie nawiązał do wspólnoty Apostolatu osób chorych, z której wychodzą powołania czy to do życia kapłańskiego, zakonnego, misyjnego czy też powołania do życia małżeńskiego. Stajemy wokół tego Ołtarza w tym szczególnym miejscu dla Apostolatu, dziękując Bogu za wielkie cuda jakie dokonał w sercu Neoprezbitera. Zwrócił się do ks Roberta przytaczając słowa Proroka Izajasza, którego Pan Bóg powołał, odpowiadając Mu – „oto ja, poślij mnie.” Podobnie wobec ks Roberta w jakimś momencie życia, przebywania w Apostolacie usłyszał słowa Pana Boga i też odpowiedział Mu – oto ja poślij mnie. Stanął przed ludźmi i wyznał – oto ja.

Zwracając się bezpośrednio do Neoprezbitera, ks Przemysław zaznaczył, że „choć porzuci cię świat, w którym żyjesz, to również ten świat porzuci ciebie. Doświadczysz ludzi bardzo dobrych, doświadczysz ludzi z sercem na dłoni, ale doświadczysz też zła, które wyjdzie od tego świata. Doświadczysz radości przebywania z ludźmi i doświadczysz samotności życia kapłańskiego. Ale we wszystkim masz szukać Pana Boga, bo w Jego imię idziesz do ludzi. A istotą życia kapłańskiego jest rozgrzeszanie, upominanie, udzielanie Ciała i Krwi Chrystusa, a nawet oddanie życia za Chrystusa. Nie wiadomo jaką drogą Bóg Cię poprowadzi, ale zawsze pamiętaj, że wyszedłeś z tych ludzi, którzy niosą w sobie cierpienie, którzy ciebie wymodlili.”

Msza święta zakończyła się życzeniami dla Prymicjanta, a po nich złożył podziękowanie wszystkim, którym zawdzięcza dar kapłaństwa.

Na zakończenie Neoprezbiter udzielił uroczystego błogosławieństwa prymicyjnego księżom, osobom życia konsekrowanego oraz obecnym osobom. Wręczył pamiątkowy obrazek na odwrocie zawierał cytat: „Już wschodzi zorza zbawienia. Noc pierzcha, śmierć zwyciężona.” Liturgia Godzin tom I s 427

Po uczcie Eucharystycznej kolejne świętowanie było w refektarzu Domu Pielgrzyma z zaproszonymi gośćmi. Rozmowy przy obiedzie były bardzo cenne zarówno dla początkującego kapłana jak również dla wszystkich.

Nie ustawajmy w dziękczynieniu Panu Bogu za księdza Roberta i innych kapłanów posługujących w naszej wspólnocie, a także tych, których Pan stawia na naszej drodze.