Msza Święta w domu chorego

/w /by

2 listopada 2024 r. w domu przy chorym Dawidzie w Chociwlu, ks. Robert Bałuka sprawował Mszę św. – Duszpasterz Osób Chorych i Niepełnosprawnych.

W pokoju chorego byli rodzice chłopca, jego ciocia, pani opiekunka i mała delegacja Apostolatu Chorych.

Z obrazów na ścianie spoglądali na nas dwaj młodociani święci: José Sanchez del Río, urodzony w Meksyku i Carlo Acutis – codzienni towarzysze Dawida. Podobnie jak Dawid znali cierpienie – José tortury a Carlo z powodu choroby. Oni też kochali życie, sport, zabawy z przyjaciółmi. Ich wizerunki pewnie dodają otuchy ciężko choremu chłopcu i jego rodzinie, budzą nadzieję na lepszy los. Zdają się orędować do Boga za Dawidem i jego bliskimi, którzy mimo trudnych sytuacji potrafili zachować miłość wzajemną, pogodę i pokój serca.

Dzień Wspomnienia Wiernych Zmarłych zgromadził nas na niecodziennej Eucharystii. Ks Robert zakomunikował, że dziś modlimy się na „bogato”. Najpierw w wypominkach poleciliśmy Bogu zmarłych z Apostolatu, z naszych rodzin oraz kapłanów. Odmówiliśmy litanię do Serca Pana Jezusa i koronkę do Bożego Miłosierdzia. Potem Msza św. bardzo uroczysta, według rytuału rzymskiego, w którym wspomina się imiona wielu świętych. Podczas kazania padły krzepiące słowa ks Roberta. Podniosły na duchu nas wszystkich.

Dawid początkowo niespokojny, wyciszył się, przyjął ze wszystkimi komunię św. pod dwoma postaciami. Rodzice chłopca szczęśliwi, że mogli razem być na Eucharystii, bo zazwyczaj do kościoła idzie jedno z nich a drugie zostaje z chorym synem.

I tak modlitwa, obecność Jezusa, zjednoczyły wszystkich: żyjących zdrowych i chorych, zmarłych i świętych – duchowo obecnych z nami. Razem tworzymy Pielgrzymujący, Pokutujący i Triumfujący Kościół…

Czas spędzony w pokoju Dawida, w otoczeniu ludzi pełnych wiary, nadziei i miłości, utrwalił w pamięci głęboką prawdę, że nawet w obliczu cierpienia, życie ma sens, a miłość i wiara dają siłę do przetrwania najtrudniejszych momentów.

José urodził się w 1913 r. Jako piętnastoletni chłopiec był uczestnikiem powstania Cristeros, które wybuchło w Meksyku. Został zatrzymany przez wojska federalne i uwięziony w kościele, ponieważ odmówił wstąpienia do państwowej szkoły wojskowej. Był torturowany również za pozabijanie kur w sprofanowanej świątyni. W dniu egzekucji przecięto mu skórę na stopach i zmuszono, by krwawiąc, o własnych siłach doszedł na cmentarz. Nad grobem po raz ostatni zażądano, aby wyparł się wiary. Gdy odmówił, zastrzelono go. Stracił życie kreśląc na piasku znak krzyża własną krwią.

Carlo Acutis urodził się w Londynie 3 maja 1991 r. a zmarł 12 października 2006 r. we Włoszech. ale potem mieszkał we Włoszech. Od czasu przyjęcia Pierwszej Komunii św. codziennie uczestniczył w Eucharystii. Z pasją posługiwał się komputerem, który wykorzystywał do szerzenia wiary i informacji o życiu Kościoła. Za pośrednictwem Internetu opowiadał o cudach eucharystycznych. – Często powtarzał: „Eucharystia to moja autostrada do nieba”. Carlo jest inspirującym przykładem dla młodego pokolenia. Zachorował na piorunującą białaczkę i zmarł w 2006 r., ofiarując swoje cierpienie za Jezusa, Papieża i Kościół. Papież Franciszek beatyfikował go w 2020 r.

Wspomnienia i relacje – Warsztaty o zdrowiu

/w /by

W sobotę 8 czerwca 2024 r. w siedzibie Caritasu przy ul. Wieniawskiego 5 w Szczecinie odbyło się spotkanie, którego celem było udzielenie informacji i porad przez zaproszonych gości.
Rozpoczęliśmy je wspólną modlitwą i Mszą świętą, co dodatkowo podkreśliło atmosferę zjednoczenia i wspólnoty.

Pani dietetyk dzieliła się cennymi wskazówkami dotyczącymi zdrowego odżywiania, co było szczególnie ważne dla naszej grupy, mającej często problemy z prawidłową dietą. Jej rady były proste do wprowadzenia w życie codzienne i zmotywowały nas do dbania o swoje zdrowie poprzez odpowiednie odżywianie.
Rehabilitantka zaprezentowała nam różne formy terapii oraz ćwiczeń, które mogą pomóc w poprawie naszej kondycji fizycznej i sprawności ruchowej. Jej profesjonalne podejście oraz cierpliwość sprawiły, że każdy z nas poczuł się zmotywowany do działania.

Doradcy sprzętu rehabilitacyjnego zaprezentowali nam nowoczesne urządzenia i akcesoria, które mogą ułatwić nam codzienne funkcjonowanie oraz poprawić jakość naszego życia. Ich wiedza i doświadczenie były bezcenne, a możliwość testowania sprzętu na miejscu pozwoliła nam dokładnie ocenić, które rozwiązania będą dla nas najbardziej odpowiednie.
Całe spotkanie było nie tylko bardzo edukacyjne, ale także bardzo budujące emocjonalnie.

Czułam, że jestem w otoczeniu ludzi, którzy naprawdę chcą nam pomóc i dbają o nasze dobro. Mam nadzieję, że podobne wydarzenia będą organizowane regularnie, ponieważ mają ogromne znaczenie dla osób w naszej sytuacji.
Elżbieta

Szczęść Boże!
Pragnę podzielić się moim pozytywnym wrażeniem ze spotkania zorganizowanego przez Apostolat Chorych w Szczecinie. Już sam fakt, że zostały zaproszone takie znakomite specjalistki, jak fizjoterapeutka Pani Aleksandra Burba, dietetyk Pani Alicja Wiszniowska oraz właściciel sklepu medycznego Pan Krzysztof Dziakiewicz wraz z przedstawicielką Panią Katarzyną Gabrysiak.
W trakcie spotkania dowiedziałem się wielu cennych informacji na temat zdrowego stylu życia, jak również jaki sprzęt rehabilitacyjny można nabyć z możliwością dofinansowania. Właściciel sklepu rehabilitacyjnego wraz z przedstawicielką przygotowali bardzo interesującą prezentację na ten temat, co okazało się przydatne.

Przed warsztatami odbyła się Adoracja, a następnie Msza św w kościele św Krzyża, który zrobił na mnie ogromne wrażenie ze względu na swoje piękne wnętrze w stylu amfiteatru. Była to bardzo inspirująca i duchowa część spotkania.

Całe spotkanie odbyło się w przyjemnej atmosferze, z dużym zaangażowaniem ze strony organizatorów i zaproszonych specjalistów. Byłem bardzo zadowolony i zainspirowany. Takie spotkanie warsztatowe było nie tylko dużą dawką wiedzy i informacji dla uczestników, ale również okazją do spotkania się, modlitwy i wsparcia w trudnych chwilach. Dzięki takim inicjatywom osoby chore i niepełnosprawne mogą poczuć się rozumiane i wspierane, co jest niezwykle ważne dla ich zdrowia psychicznego i samopoczucia.

W trakcie spotkania uczestnicy mieli również okazję do wymiany doświadczeń oraz poznania osób z podobnymi problemami. To wszystko z pewnością napełniało wszystkich obecnych pozytywną energią i motywacją do dalszej walki z chorobą oraz niepełnosprawnością.

Dziękuję Apostolatowi Chorych za to wspaniałe wydarzenie.

Życzę wszystkim dużo zdrowia i Łask Bożych. Z Panem Bogiem!
Zygmunt Kujawa

 

Wspomnienia o założycielce Apostolatu w 10-tą rocznicę śmierci

/w /by

„Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią im się płaci”

Wisława Szymborska

18 marca 2024 r. minęła 10-ta rocznica śmierci Barbary Oskólskiej, która
przyczyniła się do założenia wspólnoty Apostolatu Chorych Rodzina Miłości
Miłosiernej. Jej dzieło kontynuowane jest do dziś. Z racji tej rocznicy była odprawiana
Msza św. w kościele Matki Bożej Jasnogórskiej w Szczecinie. Ks. Andrzej Buczma
podkreślił Jej wielkie serce i oddanie dla potrzebujących.

Basia była postacią oddaną swojej służbie wśród chorych i cierpiących. Jej
zaangażowanie w opiekę nad chorymi i cierpiącymi było niezwykłe. Była kobietą
pełną miłości i poświęcenia się. Sama chorowała, ale mimo to pozostawała silna i
niezłomna w swojej wierze. Była przykładem dla nas wszystkich, jak możemy
pokonywać trudności i cierpienie, trzymając się Chrystusa i kierując się miłością do
bliźnich. Jej zaangażowanie w Apostolat Chorych było inspiracją dla wielu, którzy
mieli okazję poznać jej bezinteresowną miłość i troskę o innych.

Basię pamiętam, jako osobę pełną radości, życzliwości i wsparcia dla każdego
potrzebującego. Często mówiła: „kocham takich szaleńców Bożych”. Szaleńców, bo
oni kierowali się miłością wobec bliźnich. Będąc w szpitalu, czy w różnych miejscach
dawała świadectwo i realizowała przesłanie: „Jeden drugiego brzemiona noście i tak
wypełniajcie prawo Chrystusowe„ (Ga 6,2 ). Nie sposób zapomnieć o jej
odwiedzinach do chorych. Wsiadała do swojego maluszka (fiacika) i rozwoziła
prezenty na święta. Jeśli ktoś z Apostolatu zmarł powtarzała: „pojechał na turnus
Niebieski i nieustannie przebywa na rekolekcjach”. Dziś wierzymy, że śp. Barbara
wstawia się za nami przed obliczem Bożym.

Jej śmierć pozostawiła w naszej wspólnocie ogromną pustkę, ale jednocześnie
jej dziedzictwo trwa dalej, inspirując nas do działania na rzecz chorych i
potrzebujących. Jej dziedzictwo miłości i opieki nad chorymi pozostanie na zawsze w
naszych sercach, motywując nas do działania na rzecz innych i naśladowania Jej
przykładu w codziennym życiu. Niech Jej pamięć będzie błogosławieństwem i
inspiracją dla nas wszystkich. Bogu dziękujemy za jej postawę otwartości dla drugich.
Przez nasze ręce i ludzi dobrej woli pragniemy podejmować te działania, które
były bardzo ważne dla Basi. Zapraszam do współpracy, by to dzieło zapoczątkowane
przez zmarłą śp Barbarę nadal się rozwijało.

Spotkania po Świętach Wielkanocnych

/w /by

Apostolat Chorych Rodzina Miłości Miłosiernej od 3 lat organizuje spotkania po Świętach Wielkanocnych. W tym roku, odbyło się 13 kwietnia 2024 r.

W radosnej atmosferze Tygodnia Miłosierdzia Bożego chorzy, niepełnosprawni spędzili czas wspólnie z wolontariuszami. Tak się zbiegło, że tego dnia Caritas obchodził „Dzień Dobra” – święto wolontariuszy, pracowników i podopiecznych Caritasu.

          Spotkanie rozpoczęło się ucztą duchową w parafii św. Jana Ewangelisty w Szczecinie (Kościół Morski), w której posługują księża Pallotyni.

Duszpasterz osób chorych i niepełnosprawnych Ks. Robert Bałuka przygotował bogatą ucztę duchową. Rozpoczął nabożeństwem Drogi Światła – 14 stacji spotkań Chrystusa Zmartwychwstałego z uczniami. Treść rozważań pomogła głębiej zrozumieć tajemnice Zmartwychwstania Pana Jezusa. Medytacja Drogi Światła wprowadziła do głębszego przeżywania Eucharystii i przyjęcia Komunii św. pod dwiema postaciami.

Po Mszy św. udaliśmy się na poczęstunek. Gar pysznej zupy ugotowały Ola z Edytą. Swą pomoc ofiarują na różnych spotkaniach w ciągu roku.

„O jakże cenne są takie dłonie czyniące wiele dobra dla bliźnich mających trudności w samodzielnym poruszaniu się”.

„Doceniam wolontariuszy, którzy od wielu lat w miarę swoich możliwości poświęcają swój czas”.

Miłą niespodzianką była obecność Aleksandra Falkowskiego, który swoją fachową pomocą lekarską wspiera Apostolat od lat i gdy tylko może gości na naszych spotkaniach.

          Spotkanie przebiegało bardzo radośnie. Muzycy swym śpiewem przy akompaniamencie gitar i harmonijki umilili ten czas wspólnego świętowania i dzielenia się dobrem.

DOBRO jest!!! Wspólnie można go dzielić i mnożyć, jak to czynią wolontariuszy Caritas!!! Wyrażamy wdzięczność za: gest obdarowania uśmiechem, dobrym słowem oraz za wszelką pomoc pełną życzliwości i zrozumienia.

 

Życzenia Wielkanocne 2024

/w /by

Alleluja! – Zmartwychwstaniemy 
zmartwychwstaniemy do życia
zmartwychwstaniemy do życia wiecznego.
Chrystus mocą swą wyszedł z grobu
Chrystus zmartwychwstał…
pamiętaj – zmartwychwstał! –
przez Niego i z Nim i my
powstaniemy z martwych
bo Jego Zmartwychwstanie
jest radosną nadzieją
naszego zmartwychwstania.
Radujmy się przeto i weselmy
bo Dniem Zmartwychwstania
Bóg pociesza nas w utrapieniach.
Nasze wielkie dążności
nasze pragnienie szczęścia
nie zostaną daremne…
życie nie skończy się cierpieniem
płacz wszelki i smutek ustanie
weźmie górę sprawiedliwość
otrzymamy zapłatę wierności
i nagrodę czystego sumienia…
Alleluja! – Zmartwychwstaniemy
zmartwychwstaniemy do życia
zmartwychwstaniemy do życia wiecznego.

 

Wydarzenia Misterium Paschalnego niech będą dla nas fundamentem, by swoje cierpienia łączyć z Męką Chrystusową, pamiętając, że Zbawienie przyszło przez Krzyż. 

Wielka Noc niech budzi w nas radość i wskazuje Chrystusa Zmartwychwstałego. Niech ta radość płynąca z Poranka Wielkanocnego, umacnia w słabościach, pomoże zrozumieć sens ludzkiego cierpienia, samotności i bólu. Kochani, życzymy, by Zmartwychwstały Pan był stałym gościem naszego domu, a Jego pokój niech stale gości sercach.

Niech blask i radość Zmartwychwstania opromienia całe nasze życie.

Rodzina Miłości Miłosiernej Apostolatu Chorych

 

Wielkanoc A.D. 2024

Dzień Chorego 2024

/w /by

Z okazji Dnia Chorego, 10 lutego br, była sprawowana Msza św. w intencji chorych i im posługującym w kościele św. Stanisława Kostki w Szczecinie, pl. Matki Teresy z Kalkuty.

Licznie zgromadzeni w kościele przyjęli błogosławieństwo lourdzkie oraz sakrament namaszczenia chorych.

Szczególny dzień pełen refleksji, zamyśleń nad tym, jak patrzymy na ludzkie cierpienie. Spotkanie z zaproszonymi gośćmi: Panem dr n. med. Jarosławem Sieczka, delegacją lekarzy ze Stowarzyszenia Lekarzy Katolickich, z Ks. Dyrektorem Hospicjum Andrzejem Partika SAC uświadomiły, że sposób w jaki patrzymy na ludzkie cierpienie jest sprawdzianem i gestem naszej wrażliwości. Człowiek chory oprócz tak ważnej fachowej terapii leczenia potrzebuje również miłości, bliskości drugiej osoby, troskliwości i wsparcia. Wsparcia potrzebują także bliscy chorego, którzy widzą jak on cierpi, jak odchodzi.

Zachwyceni byliśmy postawą młodych wolontariuszy Caritasu wraz z ich koordynatorką Panią Wiktorią Bolko. Na słowa uznania zasługuje także Pani Joanna Zembal za wychodzenie naprzeciw, gdy potrzebujemy wsparcia na rzecz drugiego człowieka.

Wyrazy wdzięczności dla Ks. Macieja Szmuc, dyrektor Caritas Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej.

Ten wyjątkowy Światowy Dzień Chorego pokazuje wielką wartość niesionego dobra w trosce o zdrowie i ulgę w cierpieniu.

Ważne jest wzajemne wsparcie

/w /by

Spotkania opłatkowe Apostolatu Chorych Rodzina Miłości Miłosiernej mają 35-letnią tradycję. Pierwsze spotkanie opłatkowe odbyło się 10 grudnia 1988 r. w Wyższym Seminarium Duchownym.

W tym roku spotkanie noworoczno-opłatkowe zostało zorganizowane 27 stycznia w Domu Pielgrzyma „Totus Tuus”. Rozpoczęło się adoracją Najświętszego Sakramentu. Adoracyjne przebywanie przy Chrystusie eucharystycznym pogłębia przyjaźń człowieka z Bogiem, pozwala otworzyć przed Nim serce i modlić w potrzebach własnych, rodziny i innych. Następnie w kaplicy tego domu odbyła się Msza św., którą sprawował ks. Robert Bałuka – duszpasterz osób chorych i niepełnosprawnych. W słowach homilii wprowadził nas do Betlejem, by w Tajemnicy Bożego Narodzenia oddać chwałę Bogu. Jego nauka naprowadziła, by zatrzymać się na medytacji przy Słowie, które stało się Ciałem i zamieszkało między nami (por. J 1,14). Po zakończonej Mszy świętej uczestnicy przeszli do stołu biesiadnego. W trakcie posiłku był czas na historię wspomnień spotkań wigilijnych z ubiegłych lat przedstawionej w projekcji fotografii.

W trakcie spotkania towarzyszył nam radosny śpiew kolęd i pastorałek przy akompaniamencie Chóru Chabry ze Stargardu, który zaprzyjaźnił się z nami i przyjeżdża od 2016 r. To był szczególny dzień spędzony razem z bliskimi w miłej i radosnej atmosferze.

Na temat tego rodzinnego spotkania wyrażają:

„Dziękuję z głębi serca za te doświadczenia w Apostolacie Chorych. Te spotkania sprawiają, że moje życie nabiera głębszego sensu. Chwile dzielenia się z innymi w trudnych chwilach ukazują, jak ważne jest wzajemne wsparcie. To nie tylko pomoc dla innych, ale także cenna lekcja pokory i wdzięczności za możliwość być dla kogoś wsparciem w ich życiu” Wiktoria

 

„Biorąc udział w spotkaniu Apostolatu Chorych poczułam się odprężona. Wszyscy byli bardzo mili i serdeczni. Spotkanie rozpoczęło się adoracją w kaplicy, gdzie miałam czas na duchowe przemyślenia… Natomiast zakończone zostało tańcami, które bardzo lubię”. Teresa

 

Dziękujemy wszystkim gościom; siostrom zakonnym ze zgromadzenia Uczennic Krzyża, które promieniowały pogodą ducha, ich radość zarażała innych.

Radość ogromna z obecności „Aniołków”, którzy służyli pomocą podczas różnych spotkań organizowanych w ubiegłych latach. Wyrażamy wdzięczność za ofiarną i bezinteresowną pomoc w różnych potrzebach.

Dziękujemy Siostrze Miriam, która ze względu na chorobę nie mogła być z nami ale łączyła się z nami duchowo, a dzięki swoim pracownikom kuchni wspaniale byliśmy ugoszczeni.

Uśmiech, dobre słowo, świąteczna atmosfera towarzyszyły nam w tym szczególnym dniu.

 

40-lecie Apostolatu Chorych

/w /by

W sobotę, 21 października, wspólnota Apostolatu Chorych dziękowała Panu Bogu za 40-lecia istnienia.

Jubileuszowa Msza św. sprawowana była w klasztornej kaplicy z udziałem sióstr karmelitanek. Eucharystia koncelebrowana pod przewodnictwem ks Andrzeja Buczmy, a homilię wygłosił ks Robert Bałuka – Duszpasterz Chorych Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. Obecny był również ks Maciej Szmuc – dyr. Caritas Archidiecezji Szczecinśkiej oraz ks Tomasz Ceniuch, który w poprzednich latach był Duszpasterzem chorych

Po Mszy św. wszyscy udali się na wspólną agapę do Domu Św. Józefa na szczecińskim Golęcinie. W trakcie świętowania była chwila podziękowań, życzeń i wspomnień. Historia wspomnień przygotowana w projekcji filmowej wywoła lawinę wzruszeń.

Dziękujemy za tych, którzy włożyli swój czas, siły fizyczne i dobra materialne w rozwój Apostolatu Chorych.

Dziękujemy za wszystkich kapłanów, kleryków, braci i siostry zakonne, za moderatorów, którzy przyczyniali się do owocnego przeżywania spotkań.

Dziękujemy, tym którzy swoją modlitwę i cierpienie ofiarują za wspólnotę Apostolatu Chorych.

Dziękujemy tym wszystkim, którzy w różny sposób troszczą się, okazują miłość, przemieniają życie ludzi udręczonych bólem z powodu wielu różnych chorób.

Dziękujemy za założycielkę Barbarę Oskólską, za jej męża Andrzeja i inne osoby, które poświęcały swój czas na „budowanie” wspólnoty Apostolatu Chorych Rodzina Miłości Miłosiernej.

Bogu niech będą dzięki! Niech Jego wola się spełnia.

Arcybiskup Andrzej Dzięga mianował ks Roberta Bałukę

/w /by

Arcybiskup Andrzej Dzięga mianował ks Roberta Bałukę na duszpasterza osób chorych i niepełnosprawnych. Serdecznie witamy ks. Roberta i życzymy owocnej pracy w działaniach wśród chorych i wolontariuszy.

Ta wiadomość nas ucieszyła, ponieważ ks. Robert od wielu lat aktywnie angażował się do pomocy we wspólnocie Apostolatu Chorych. Od 2014 roku ks. Robert ma stały kontakt. Kiedy tylko ma wolny czas odwiedza chorych w domach. W latach 2014-2017 był organizatorem zwiedzania i poznawania historii kościołów w Szczecinie a w 2018 r zorganizował wyjazd na pielgrzymkę do Myśliborza, by poznać historię Sanktuarium Miłosierdzia Bożego.

Ks. Robert objął duszpasterstwo chorych w szczególnym czasie, gdyż w październiku mija 40 lat istnienia i już czyni starania, by ten jubileusz uczcić.

Całe posługiwanie ks Roberta powierzmy Panu, aby to zadanie realizował w duchu służebnej miłości, w obfitości Bożych łask, w służbie Bogu i bliźnim.

Za pośrednictwem Św. Teresy od Dzieciątka Jezus oraz Św. Siostry Faustyny (patronek wspólnoty) prośmy o dar Ducha Świętego dla ks Roberta niech go oświeca, uzdalnia do miłości, cierpliwości, radości i wytrwałości.

17 czerwca – XXXII Pielgrzymka Apostolatu

/w /by

Przy pięknej słonecznej pogodzie – w dzień Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, 17 czerwca odbyła się XXXII Pielgrzymka Apostolatu, a trzecia na trasie kościół pw. Przemienienia Pańskiego w Szczecin Załom do Sanktuarium Dzieci Fatimskich.

Pielgrzymom przewodniczył ks Maciej Szmuc, dyrektor Caritas Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej. W kosciele Przemienienia Pańskiego przywitał na Ks Maciej slowami: „Dobrze, że tu jesteśmy, bo chcemy tak jak Apostołowie na tej Górze Przemienienia zgromadzić się przy Chrystusie obecnym w Najświętszym Sakramencie. Trwaliśmy przed Jezusem w adoracji. Rozważania prowadziła Pani Helena. Były przeplatane śpiewem i ciszą, by nawiązać osobistą rozmowę z Bogiem. Rozmiłowani obecnością Pana z mocą Jego Ducha wyruszyliśmy. Szliśmy leśną drogą odmawiajac różaniec. Na czele pielgrzymki krzyż nieśli uczestnicy kolejno wymieniając się. Rozważania tajemnic różańca świętego prowadził ks Robert Bałuka z parafii Wolin. Śpiewem i grą na gitarze służył Pan Zbigniew. Piękny i głośny ton melodii nadawały ptaki.  . Radowaliśmy się dobrą pogodą, serdeczną atmosferą i hartem młodego ducha, którą stwarzała młodzież i dzieci, wolontariusze z Caritas. Dla niektórych ta droga była sporym wysiłkiem ale radość serca, siła ducha oraz życzliwa pomoc „aniołków” pomagała dojść do upragnionego celu – Sanktuarium Dzieci Fatimskich. Przy wejściu przywitał nas kustosz ks Marek Maciążek. Pielgrzymkę zwieńczyła uroczysta Msza św., koncelebrowana przez idących w niej kapłanów. Przewodniczył i homilię wygłosił ks Łukasz Śniady, który przyjechał z pielgrzymką dzieci pierwszokomunijnych.

Na zakończenie przyjęliśmy uroczyste błogosławieństwo W tej świątyni wysłuchaliśmy historię powstania sanktuarium, a także uczcić relikwie Hiacynty i Franciszka. Wzmocnieni wsparciem świętych, kustosz zaprosił nas do gościnnych pokoi na poczęstunek przygotowany przez Caritas. Całość wydarzeń tej pielgrzymki uwieczniła na zdjęciach i filmach Pani Karolina Pysz.

Bogu niech będą dzięki za ten piękny i duchowo owocny czas wspólnego pielgrzymowania. Każda pielgrzymka jest jedną z form „ładowania akumulatorów” dla osób, których codzienność czasami męczy z powodu choroby i niesprawności fizycznej. Takie spotkania to okazja nie tylko do modlitwy, ale również cenny czas do wymiany doświadczeń, przeżywania radości i nawiązywania nowych kontaktów. Dziękujemy wszystkim, którzy w różny sposób przyczynili się do zorganizowania tej pielgrzymki. Dla wszystkich, ktorym brakuje odwagi na podjęcie decyzji o uczestnictwie w corocznej pieszej pielgrzymce apostolatu chorych zapraszam do obejrzenia relacji w programie https://szczecin.tvp.pl/1590508/arka

Do zobaczenia na kolejnym spotkaniu!